Δευτέρα 20 Απριλίου 2020

ΠΡΟΣΗΛΩΣΗ ΣΤΟΝ ΣΤΟΧΟ...

ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ (Μέρος 2ο)

  Αναφερθήκαμε την περασμένη φορά στην πίστη στις δυνατότητες της ομάδος και το ποσό σημαντική είναι για έναν σύλλογο. Ας το αναπτύξουμε λίγο περισσότερο γιατί πραγματικά υπάρχουν πολλές προεκτάσεις σε αυτό...
  Ρώτησα έναν προπονητή τι πλεονέκτημα προσφέρει η πίστη στις δυνατότητές σου και μου είπε: "Μπορείς να γνωρίζεις το μέλλον!" Με τον καιρό κατάλαβα τι εννοούσε. Στην ουσία ο προγραμματισμός της ομάδας ήταν τόσο στέρεος και αναλυτικός που ήταν λες και θα βάδιζες σε ένα μονοπάτι που ξέρεις ακριβώς πού καταλήγει! Συγκεκριμένα πράγματα: "αν κάνουμε αυτό, αυτό και αυτό θα πετύχουμε εκείνο"!  Βέβαια στο ποδόσφαιρο υπάρχει πάντα το απρόβλεπτο και οι αστάθμητοι παράγοντες. Όμως, στην τελική, δεν θα σε αποτρέψουν από το στόχο σου. Μπορεί κάποιος σύλλογος να προγραμματίσει την άνοδό του στην παραπάνω κατηγορία και να μην το πετύχει φέτος. Όμως αν υπάρχει σχέδιο και προσήλωση στον στόχο Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΕΛΙΚΑ ΘΑ ΕΡΘΕΙ! Μπορεί του χρόνου, μπορεί σε δύο χρόνια, αλλά θα έρθει. Το τρίπτυχο της επιτυχίας είναι: "Σχεδιάζουμε, επενδύουμε, αισθανόμαστε ασφαλείς" Σε καμία περίπτωση δεν είμαστε θύματα της μοίρας! Εμείς αποφασίζουμε τις κινήσεις μας με ΠΙΣΤΗ, ΕΛΠΙΔΑ και ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ...
  Όταν ξεκινάει η ποδοσφαιρική σεζόν, ξεκινάμε ένα ΤΑΞΙΔΙ. Στην αρχή δεν διακρίνουμε τίποτα. Στη συνέχεια με πίστη και δουλειά βλέπουμε κάποιες σκιές. Και στο τέλος, αν επιμείνουμε, είναι σα να έχει βγει ο ήλιος και διακρίνουμε κάθε λεπτομέρεια. Τον τελικό μας ΣΤΟΧΟ!
  Στο μεταξύ οι άνθρωποι του συλλόγου πρέπει να υπενθυμίζουν συνεχώς στον εαυτό τους και στους άλλους τι θέλουν να πετύχουν. Το να κατανοούμε τον στόχο μας είναι το κλειδί για να διακρίνουμε οτιδήποτε δεν εναρμονίζεται με αυτόν. Και εδώ είναι που οι προπονητές προσαρμόζουν το υλικό τους, κάνουν αλλαγές, πετάνε οτιδήποτε φθοροποιό από την ομάδα και συνεχίζουν τις εκλεπτύνσεις και τις βελτιώσεις...
  Είναι μεγάλο σχολείο, φίλοι μου, το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο! Η ομάδα είναι σαν το ΠΟΤΑΜΙ και όλοι εμείς που ασχολούμαστε με αυτήν είμαστε τα ΔΕΝΤΡΑ που φυτεύονται δίπλα σε αυτό. Μας "τρέφει" το ποτάμι και παίρνουμε δύναμη από αυτό! Γι' αυτό και σε περιπτώσεις που το ποτάμι στερεύει, κάποιος σύλλογος διαλύεται, οι άνθρωποί του νιώθουν συχνά στεναχώρια, σα να έχασαν κάτι που έδινε νόημα στη ζωή τους...
  Έχω παρατηρήσει ότι οι πιο επιτυχημένοι παράγοντες είναι αυτοί που παραμένουν άγρυπνοι, σε εγρήγορση, και πολυάσχολοι με αυτό που αγαπάνε. Και, προπαντός, έχουν το μεράκι τους πάνω από προσωπικά ή υλικά συμφέροντα...
  Υπάρχουν πολλά ακόμη που μπορούμε να μάθουμε από το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Είναι μια ΑΝΕΞΑΝΤΛΗΤΗ ΠΗΓΗ ΕΜΠΕΙΡΙΩΝ και έχουμε πολλά να πούμε. Δεν είναι δικές μου σκέψεις. Στην ουσία είναι πράγματα που έχω ακούσει (ή έχω καταλάβει) από όλους εσάς. Και σας ευχαριστώ πολύ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου